Candida Albicans

Schimmels zijn zeer heterogene organismen - ze omvatten hubs, paddenstoelen, schimmels, paddenstoelen en Candida-gisten. Schimmels komen overal voor, of het nu in bossen, lucht, duinen, weiden, bergen is, en als parasiet in of op het oppervlak van menselijke organismen. In dit artikel zullen we ons specifiek concentreren op Candida albicans, die de meeste gevallen van menselijke ziekten veroorzaakt (ongeveer 80%).

Candida-gisten en Candida-schimmels

Gisten zijn de kiem van de schimmel. Ze hebben alle kenmerken van een gist, maar onder de juiste omstandigheden kunnen ze wortel schieten en mycelium produceren (het vegetatieve lichaam van de schimmel dat voedings- en reproductieve functies vervult). Candida-gisten leven dagelijks in ons lichaam, ze bewonen ons slijmvlies en onze huid. Dankzij hun eigenschappen kunnen ze zich aan bijna elk weefsel in ons lichaam hechten. In dit stadium zijn ze echter niet gevaarlijk voor ons lichaam. Gisten leven in symbiose met mensen, wat betekent dat ze mensen met een normaal immuunsysteem niet schaden. Ze worden gekenmerkt door weerstand tegen de zure omgeving van de maag, waardoor ze goed voorbereid zijn op het leven in het menselijke spijsverteringskanaal. Ze leven van voedselresten en vormen samen met bacteriën de fysiologische flora van het spijsverteringsstelsel. Als dit evenwicht echter wordt verstoord, kunnen Candida-gisten veranderen in een parasiet die op mensen leeft, dit zijn Candida-schimmels.

Wat veroorzaken Candida-schimmels?

Omdat ze een parasiet zijn, betekent dit dat de paddenstoelen, om te overleven, een gastheer (een zieke persoon) nodig hebben om ze te "voeden". Om aan voedsel te komen (ze eten eiwitmoleculen), vallen schimmels de weefsels van ons lichaam aan. Door zuren en spijsverteringsenzymen creëren schimmels een schimmelfocus op de plaats van het aangetaste weefsel, wat ontstekingen veroorzaakt. Via de verzwakte plek komen giftige stofwisselingsproducten van de schimmel het lichaam binnen en veroorzaken vergiftiging van het lichaam, die een medium worden voor andere (ook andere) schimmels en bacteriën. Stoffen als endotoxinen, neurotoxinen en candidotoxinen komen in het geïnfecteerde organisme terecht. Ze tasten het immuunsysteem aan en tasten de dichtheid van de darm aan - ze dringen vaak de bloedbaan binnen via een lekkende darm en veroorzaken chronische ontstekingen.

candidiasis

De vermenigvuldiging van Candida-schimmels in het lichaam en alle gevolgen die daarop volgen, leiden tot het optreden van candidiasis. Het kan worden onderverdeeld in:

1. Oppervlaktecandidiasis
Candida veroorzaakt schimmelinfecties tussen de vingers, spruw, mycosen van de vagina, nagels, lies en dermatitis (vaak op warme en vochtige plaatsen, zoals huidplooien). Dit type candidiasis is gemakkelijk te behandelen en gaat relatief snel over, maar hervalt graag net zo snel. Als de omstandigheden voor de schimmel verslechteren, produceren de cellen sporen omgeven door een dik celmembraan. Deze vorm zorgt ervoor dat wanneer we na de behandelperiode terugkeren naar oude gewoonten, de sporen weer veranderen in gisten en vervolgens in Candida-schimmels.

2. Candidiasis van de dikke darm
Er is een overgroei van Candida-gisten in de dikke darm. De ziekte is gevaarlijk omdat het, indien onbehandeld, leidt tot schade aan het darmslijmvlies, ulceratie, darmbloedingen en het optreden van systemische candidiasis.

3. Verspreide (anders diepe of systemische) candidiasis
Interne systemen raken geïnfecteerd als Candida in het bloed komt. Uiterst gevaarlijk voor de gezondheid en het leven, omdat het vaak wordt verward met andere ziekten (focus op specifieke symptomen, niet op het geheel). Symptomen kunnen het zenuwstelsel, het spijsverteringsstelsel, het bewegingsstelsel, het urogenitale systeem, huidproblemen, het endocriene systeem, het ademhalingssysteem en het gezichtsorgaan aantasten. Daarom kan dit type candidiasis hypertensie, prikkelbare darmsyndroom, zure reflux, neurose, allergieën, autisme en nog veel meer "vervalsen".

De oorzaken van candidiasis

- een verzwakt immuunsysteem
- langdurige antibiotische therapie
- steroïden
- orale anticonceptie
- te veel suiker eten
- bewerkte voedingsmiddelen consumeren
- drugs
- stress en slaapgebrek

Diagnostiek

Zoals eerder gezegd, komen Candida-gisten fysiologisch voor in ons lichaam, daarom is de diagnose van candidiasis erg moeilijk. Het detecteren van de aanwezigheid van Candida betekent niet noodzakelijkerwijs candidiasis.
De meest populaire tests zijn:
1. Kweek van ontlasting of andere afscheidingen
Op een speciaal microbiologisch medium worden gisten uit uitwerpselen of andere afscheidingen "gegroeid". Het testresultaat wordt gemiddeld na ongeveer 7-10 dagen verkregen. De screeningstest heeft een grote foutkans.
2. ELISA-test
Het is een serologische test die een antilichaam detecteert na contact met schimmelantigenen. De betrouwbaarheid van de test is erg laag en bedraagt ​​ongeveer 40%.
3. Bloedmicroscopisch onderzoek
De test is bedoeld om het gevorderde stadium van candidiasis te testen, wanneer de schimmel in de bloedsomloop is gekomen. Het bestaat uit het afnemen van bloed van de patiënt en microscopische observatie van de schimmel.
4. PCR-test
Genetisch testen door PCR identificeert het DNA (genetisch materiaal) van de schimmel. De test is gebaseerd op de verdubbeling van een DNA-fragment van de schimmel en is zeer gevoelig. Er is ook de PCR Real Time-methode beschikbaar, die ook het genetische materiaal van de cel onderzoekt en bovendien 100 keer gevoeliger is.

Behandeling

Antibiotica zijn een veel voorkomende behandeling voor candidiasis. Zelfs als we besluiten ze te nemen, zullen ze geen resultaten opleveren zonder het immuunsysteem te "repareren". Daarom is de belangrijkste aanbeveling in geval van candidiasis het gebruik van een beperkend antischimmeldieet en het ondersteunen van het lichaam door het gebruik van probiotica. Het is bewezen dat Lactobacillus helveticus-stammen de vermenigvuldiging van gisten remmen. Daarnaast zijn de door Stephen Buhner aanbevolen kruiden voor schimmelziekten: caprylzuur, berberis, Alchornea, Sida acuta, zoethout en Reishi-paddenstoelen. Er zijn ook kant-en-klare mengsels speciaal ontworpen voor de behandeling van candidiasis, zoals: Candigo, Izen Labs